Grote vakantie
Het is rustig op kantoor. De out-of-office antwoorden vullen je inbox. Je merkt dat je opeens veel meer werk gedaan krijgt dan normaal. Dat kan maar één ding betekenen; de zomervakantie is aangebroken.
Of je nu nog aan het werk bent, of al op een vakantieoord vertoeft, is een keuze die je zeer waarschijnlijk niet zelf gemaakt hebt, maar bepaald is door het feit of je wel of geen schoolgaande kinderen hebt.
Sinds 1830 hebben we lange vakantieperiodes in de zomer. Niet zoals menigeen nog steeds denkt, doordat kinderen moesten helpen op het platteland, maar door de opgekomen vakbonden en de wens voor een meer humaner/socialistischer levensstandaard. Het was simpelweg te warm om les te geven (of te krijgen) in de benauwde schoollokalen. Ook het besef dat rust je werkprestaties verbetert, kwam binnen. Dus fabrieken en kantoren gingen in de zomer dicht. Dit proces verliep niet in elk land even snel, en nog steeds hebben mensen niet in alle landen tegelijkertijd vrij.
“Zakelijk én privé de grens over”
Wanneer je zakelijk de grens overgaat, kom je er snel achter dat elk land haar eigen vrije dagen en vakanties heeft. Zelfs gemeenschappelijke feesten worden anders gevierd. In Duitsland is kerstavond veel belangrijker dan de eerste – laat staan de tweede – kerstdag. Zo is het ook met de zomervakantie.
Het meest voor de hand liggende is natuurlijk het zuidelijk halfrond. Als jij actief bent in Zuid-Amerika, Afrika of Australië dan weet je dat ze kerst vieren in de zomer, en nu de winterkou van zich afslaan.
Ook dichter bij huis zijn er zichtbare verschillen. In de Noordse landen kun je in juli op kantoor een kanon afvuren zonder iemand te raken, terwijl het in de zuidelijke landen er dan nog best druk is. Daar staat de maand augustus synoniem voor vakantie en vrijheid. Als je ooit de fout hebt gemaakt om in de augustushitte Rome te bezoeken dan weet je waar ik het over heb. Bloedheet, en alles is dicht omdat de Romeinen verkoeling zoeken aan het water.
Amerikanen vinden onze Europese zomervakanties heel eigenaardig. Hun kinderen hebben vaak gigantisch lang vrij, in sommige staten wel meer dan 10 weken, maar dat volwassenen dat ook hebben leidt tot opgetrokken wenkbrauwen. Een Amerikaanse vriend vertelde ooit heel trots dat hij bij zijn promotie ook meer vakantiedagen had gekregen. Hij had nu maar liefst tien vrije dagen per jaar. Jaloezie en afgunst alom. In het bedrijfsleven start je vaak met nul dagen per jaar, en moet je jezelf bewijzen en vakantiedagen verdienen. Ik durfde niet te beginnen over de Nederlandse standaard van 25 dagen. In plaats daarvan proostte ik met hem en de rest mee en vierde we zijn nieuw verworven vrijheden.
En dat wens ik jou toe. Geniet van je verworven vrijheden. Wandel lekker door de natuur, koop een ijsje en lees dat boek wat al zo lang op je stapeltje ligt.
Na de zomer gaan we er weer fris en fruitig tegenaan!