In Europa: Canada
Door de toenemende spanningen met Amerika, staat mijn column de komende tijd in het teken van Europa. Het is slim om je internationale ambities nu vooral op het eigen continent te richten.
Vandaag een bonusaflevering: Canada
Door de jaren heen kwam ik veel ambitieuze medeondernemers tegen. Een aanzienlijk deel daarvan heeft last van wat ik de ‘Amerikaanse Ziekte’ ben gaan noemen. Zodra ze twee euro winst maken met hun start-up, willen ze onmiddellijk naar de VS uitbreiden. Vaak vanuit de illusie dat ze daar snel succesvol en rijk zullen gaan worden. Doorgaans draait het uit op een teleurstelling.
Sowieso raad ik onervaren ondernemers af om als eerste naar Amerika uit te breiden. En nu, met de terugkeer van Trump, is er sowieso teveel chaos en willekeur om er fatsoenlijk een bedrijf op te bouwen.
Wat ik wel kan aanraden, is de Canadese markt bestormen. Canada is het perfecte land om alvast te wennen aan de Noord-Amerikaanse manier van zakendoen. De werkcultuur ligt tussen die van ons en de VS in. Het kan er hard aan toegaan, maar niet ten koste van alles. Perfecte plek dus om de broodnodige ervaringen op te doen, en die dan als springplank te gebruiken naar de VS.
“Sorry, ijshockey en poutine”
Canada is zichzelf ook bewust van haar unieke positie. Er wordt volop gelobbyd om Europese bedrijven te lokken. Belastingvoordelen, snelle visumafhandeling, en gratis hulp om al het papierwerk in orde te maken. Wanneer je Canadese entiteit lekker loopt, kun je zelfs meerdere cash-subsidies krijgen om je zakelijke kansen in de VS te onderzoeken.
Met je bedrijf de oceaan overgaan betekent dat er een hoop dingen fout zullen gaan. Dat is onvermijdelijk. Gelukkig kun je tegen je nieuwe zakenpartner gewoon sorry zeggen, en samen weer vrolijk verder gaan. Amerikanen zijn minder vergevingsgezind. Sowieso is sorry het lievelingswoord van menig Canadees. Dit cliché is echt waar. Je hoort het de hele tijd, en na een tijdje ga je het vanzelf overnemen. Net zoals een voorliefde voor ijshockey en de adembenemende wildernis. Het enige waar ik nooit enthousiast over kon worden is poutine, doe mij maar een patatje mét. Maar ieder z’n ding. Misschien vind jij het wel geweldig.
Goed, terug naar je Canadese kansen en strategie. Gebruik het land om je product/dienst aan te passen aan de Noord-Amerikaanse standaarden, certificeringen en eisen. Leer gelijk welke voor het hele land gelden, en welke per provincie anders zijn. Canada heeft er 10 (en 3 territoria). Straks in Amerika moet je dat ook voor elke staat doen. Amerika heeft er 50. Maak er een gewoonte van dat je alles tweetalig doet, in het Engels en Frans (de provincie Quebec is Franstalig), In Amerika spreekt een deel van de bevolking enkel Spaans. En wen ook gelijk aan de afstanden! Ik ken genoeg Canadezen die elke dag meer dan 100+ kilometer afleggen voor woon-werkverkeer. Voor Nederlanders die gewend zijn dat alles op loop- of fietsafstand is, kan dit best even wennen zijn.
In toekomstige columns deel ik nog wel meer Canadese ervaringen, of ga ik dieper in op de unieke band tussen onze landen. Voor nu wens ik je veel wijsheid toe en hoop ik dat je deze tijd gebruikt om alvast Noord-Amerikaans te gaan denken en handelen. Als het straks weer rustig en “normaal” wordt in de VS, sta jij alvast met 10 punten voor en kun je gelijk doorstomen.
Good luck, eh!
Lees meer columns: