Stemmen horen II
Een internationale carrière heb je niet van vandaag op morgen. Het kost tijd. Je moet een netwerk opzetten in dat andere land. Je maakt lange dagen en probeert veel nieuwe vrienden te maken. Het helpt je carrière enorm als mensen je aardig vinden. Ze moeten jou iets gunnen. Je expliciet politiek uitspreken is dan ook vaak een doodzonde. Toen ik mijn eerste internationale stappen zetten, heerste het adagium nog dat je de onderwerpen, die niet geschikt zijn voor het kerstdiner, ook niet zakelijk bespreekt. Dat zijn o.a. je politieke voorkeur, je religie en je seksleven. Dit is privé.
Althans, dit was privé. Je politieke voorkeur hoef je tegenwoordig niet meer onder stoelen of banken te steken. Vooral als die voorkeur op een flank van het politieke spectrum te vinden is. Sommige mensen zijn trots op hun extreme stem. Mijn studententijd heb ik een tijdje in de VS doorgebracht. Toen kon je wel over politiek praten, maar het was not done om je heel specifiek te profileren als uitgesproken links of rechts. Oh boy, wat zijn de tijden veranderd. Ook hier in Nederland!
“Onschuldig slachtoffer van Geopolitiek”
Nu in Nederland de campagnes voor de Tweede Kamerverkiezingen aan het losbarsten zijn, moest ik weer denken aan dat oude adagium. De goede ouwe tijd wil ik het zeker niet noemen. Maar dat er minder polarisatie was, staat als een paal boven water. In die tijd waren het vrijwel uitsluitend de succesvolle mensen, die al ver in de herfst van hun carrière zaten, die zich expliciet politiek uitspraken. Mensen die voorbij de pensioengerechtigde leeftijd zijn en die de schaapjes volledig op het droge hebben. Kortom: de mensen die het zich konden veroorloven.
Niemand kijkt er raar van op als de eigenaar van een bedrijf rechtser stemt dan z’n eigen werknemers dat doen. Als je veel vermogen, belangen of investeringen hebt, dan wil je liever niet veel belastingen betalen. Logisch. Maar de publieke meningsvorming gaat tegenwoordig veel verder dan economische zaken. Alles wordt politiek gemaakt.
Internationale bedrijven, hoe klein of hoe groot ze ook zijn. Moeten het geopolitieke nieuws goed volgen, en hiernaar handelen. Ging je na de val van de Sovjet-Unie ondernemen in het nieuwe Rusland? Dan werd je bewonderd. Deed je dit na februari 2022 nog steeds, was je een paria. Ook als je niets met politici van doen hebt. Maar je moet ook opeens de zeilen flink bijzetten als er opeens idiote importheffingen komen. Of je wordt als bedrijf gedwongen om je uit te spreken over een oorlog, omdat je ook in het land actief bent waar die oorlog is. Niets zeggen is in de publieke opinie hetzelfde als de oorlog goedkeuren.
Een groot deel van de internationale bedrijven en mensen kunnen er zelf niets aan doen dat ze in die situatie terechtgekomen zijn. Ze zijn slachtoffer van een gepolariseerde wereld.
Wat kun jij hiermee als internationaal ambitieus persoon? Hopelijk stem jij bij de verkiezingen op een partij die wat inclusiever is. Eentje die naar de lange termijn kijkt. Eentje die de internationale betrekkingen juist wil versterken in plaats van afbreken. Internationaal werken kan alleen met de drie R’en. Rust, Reinheid en Regelmaat. Laten we de politiek weer saai maken!
Dan kunnen we ons daarna weer richten op waar we goed zijn: grenzeloos gedrag!
Beeld: Geopolitiek verbeeld als bolletjes met vlaggen. Foto: CFO.nl